เชื่อว่าคงมีหล า ยคนเคยเห็นหรือ เคยได้ยิ นคนพูดกัน หากมีลูกเเก่ตัวมาจะได้มีคนเลี้ยงเเละ อีกคำพูดหนึ่งคือ ถ้าหากไม่มีลูก เเก่มาใครจะเลี้ยง ซึ่งความคิดแบบนี้ถูกส่งต่อ กัน มาตั้งแต่โบราณ หล า ยๆ คนก็ยังคิดแบบนี้กันอยู่ด้วย แต่ว่าก็ยังมีคนเเก่ที่ปรับตัวอยู่กับครอบครัวไม่ได้
แล้วคุณล่ะ คิดยังไงกับเรื่องนี้ เ อ าล่ะไม่ต้องตอบเราแต่คุณลองมาดูและให้คำตอบตัวเอง ซึ่งเรื่องนี้จะช่วยสอนใจได้ไม่น้อยเลย เรื่องมีอยู่ว่า มีคุณแม่คนหนึ่งที่สามีของเธอเ สี ยไปนานแล้ว เธอทำงานคนเดียว โดยสอนหนังสือหาเ งิ น มาเลี้ยงครอบครัวเลี้ยงลูกชายจนเติบโตมา และ เ ด็ ก ชายก็เป็นคนว่าง่าย เชื่อฟังแม่ตั้งแต่
เ ด็ ก ๆ เลย พอลูกโตก็ส่งไปเรียนต่ออ เ ม ริ ก า หลังจากเรียนจบ เขาก็อยู่ทำงานที่นั่นต่อ ซื้ อบ้าน แต่งงาน มีลูก 1 คน สร้างครอบครัวอบอุ่นและมีความสุข แล้วแม่เขาก็ตัดสินใจย้ายไปอยู่กับลูก และลูกสะใภ้และหลาน ที่ อ เ ม ริ ก า ในช่วงวัยหลังเกษียณ ชีวิตบั้นปล า ย
ก็มีความสุขดี ซึ่ง 3 เดือนก่อนที่จะเกษียณนั้น ก็รีบเขียนจดหม า ยบอ กกับลูกชาย ซึ่งบอ กถึงความปรารถนากับลูกชายว่า มีลูกเ อ าไว้เลี้ยงตอนเเก่คิดถึงสายต าของญาติพี่น้อง เพื่อน ๆ เพียงแค่คิดถึงภาพนั้นว่าทุกคนจะอิจฉาเธอ เธอก็มีความสุขแล้ว
จากนั้นส่งไปก็รอจดหมายตอบกลับจากลูกชาย ซึ่งเธอก็จัดการเรื่องบ้าน งานต่าง ๆเรียบร้อย และในคืนสุดท้ายก่อนที่เธอเกษียณนั้น จดหมายจากลูกชาย ณ แดนไกลก็มาถึง พอเปิด ออ กมาดูก็เห็นเป็น เช็คมู ล ค่ า 3 หมื่นเหรียญด อ ล ล่ า ห์ เธอก็แปลกใจมาก ๆ เพราะลูกชายไม่เคยส่งเ งิ น
ให้เธอเลย แล้วจากนั้นก็ได้เปิด อ่ านจดหมายที่มีใจความว่า แม่ครับ เราได้คุยกันแล้วและได้ข้ อสรุปว่า พวกเราไม่ยินดีให้แม่มาอยู่ด้วยที่อ เ ม ริ ก า ถ้าแม่คิดว่าแม่มีบุ ญคุณที่เลี้ยงดูผม คำนวณต ามราคาตลาดก็ประมาณ 20,000 กว่าเหรียญ ผมก็เลยเพิ่มให้นิดหน่อยแล้วส่งเช็คให้ 30,000 เหรียญมาให้แม่นะครับ
หวังว่าต่อไปนี้แม่ จะไม่เขียนจดหมายหาผมอีก หลังจากอ่ านจดหมายจบก็น้ำต าไหลเลย รู้สึกเหมือนต้องเป็นม่ า ยตลอ ดชีวิต และเธอก็ตัดสินใจศึกษาพระพุ ท ธ ศ า ส น า หลังจากนั้นเธอก็คิดได้ว่าเธอใช้เ งิ น 3 หมื่นเหรียญ ไปเที่ยวรอบโลกจะได้เห็นอะไรใหม่ ๆ แล้วจากนั้น
เธอก็เขียนจดหมาย 1 ฉบับหาลูกชาย ใจความในจดหมายเขียนว่า ลูกรัก ลูกไม่อย ากให้แม่เขียนจดหมายมาอีกก็ให้คิดเถอะ ว่าจดหมายฉบับนี้เป็นข้ อความเพิ่มเติมจากฉบับที่แล้วนะ แม่ได้รับเช็คแล้วและใช้เ งิ นนั้นเดินทางเที่ยวรอบโลก ระหว่างเดินทางท่องเที่ยวอยู่นั้น อยู่ ๆแม่ก็รู้สึกว่าแม่ควรขอบใจลูก ขอบใจ ที่ทำให้แม่ได้เห็นอะไรหล า ย ๆ อย่ าง แม่ได้ปล่อยวาง ทำให้แม่ได้เห็นว่าความสัมพันธ์ในครอบครัว เพื่อน คนรัก
ไม่มีรากหยั่งลึก เปลี่ยนแปลงได้ตลอ ดเวลา ถ้าวันนี้แม่ยังคิดไม่ตก ยังยึดติด ยังทุ ก ข์ แม่คงจากไป แล้วจากการปฏิเสธของลูก ทำให้แม่ได้เห็นว่าคนเรา ถ้ามีว า ส น าก็ได้เจอ หมดว า ส น าก็ต้องจากกา ทุกอย่ างไม่เที่ยงแท้ ทำให้แม่เรียนรู้ที่จะสงบ มองทุกอย่ างในเชิงบวก แม่ไม่มีลูกแล้วไม่มีอะไรต้องเป็นห่วง ฉะนั้นแม่ถึงสาม า ร ถ อยู่ได้โดยไม่มีมัน
พ่อแม่ที่น่าสงส าร คนเป็นพ่อแม่อย ากมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้กับลูก แต่สุดท้ายแล้ว สิ่งที่ได้รับกลับมามันไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุด มีคนกล่ า วเ อ าไว้ว่า บ้านของพ่อแม่ คือบ้านของลูกตลอ ดเวลา บ้านของลูก ไม่เคยเป็นบ้านของพ่อแม่หรอ ก การให้กำเนิดลูกเป็นงานที่ต้องทำ การเลี้ยงดูเป็นภาระหน้าที่ การพึ่งพาลูกเป็นความเข้าใจ ผิ ด
ช่างเป็นเรื่องราวที่ไม่ค่อยน่าฟังเท่าไหร่แต่จะไม่ฟังก็ไม่ได้ แม้ว่าไม่ใช่ลูกทุกคนจะเป็นเหมือนลูกชายในเรื่องนี้ ที่ไม่มีหัวใจ แต่คนเป็นพ่อแม่ ไม่ควรคิดว่าเเก่แล้วจะต้องพึ่งพา ลู ก ๆ หากจะพูดกันต ามตรง เเก่แล้วก็ต้องดูแลตัวเอง เมื่อลูกกตัญญูต่อคุณแสดงว่าคุณมีบุ ญมาก
หากลูกไ ม่กตัญญูพอพ่อแม่ก็ทำอะไรไม่ได้ วิ ธีที่ดีที่สุดคือ การวางแผนชีวิตตนเอง พึ่งพาตนเองให้ได้ จากมุมมองของสังคม การมีลูกจะได้มีเลี้ยงตนตอนเเก่ เป็นความปรารถนาของใจ แต่ในปัจจุบันนี้อะไร หล า ยอย่ างมันเปลี่ยนไป และยุคนี้ไม่เหมาะ ที่จะคิดว่ามีลูกเ อ าไว้เลี้ยงตอนเเก่อีกด้วย หวังว่าเรื่องนี้จะช่วยเตือนสติใครหล า ย ๆ คน
การไปวางความคาดหวังไว้กับลูกนั้นไม่ใช่สิ่งที่ควรทำเลย ขนาดคุณยังชอบที่จะเลือ ก ทางเดินให้กับตัวเอง แล้วลูกคุณเขาจะไม่อย ากทำบ้างหรือ หากคาดหวังมีลูกเ อ าไว้เลี้ยงตอนเเก่นั้น มัน ผิ ด และเห็นเเก่ตัวตั้งแต่คิดแล้ว เขาควรจะมีชีวิตที่เขาเลือ กเอง ในขณะเดียวกันคุณก็เลือ กที่จะใช้ชีวิต ในแบบของตัวเองได้เหมือนกัน
ที่มา sabuyjaijung kapook999
