บางคนพอมีเ งิ นแล้ว เปลี่ยนเป็นคนละคน ลืมไปหรือเปล่าว่าชีวิตมีขึ้น-ลง เป็นบทความที่ให้แง่คิดการใช้ชีวิต อยู่บนความพอเพียง รู้จักประมาณตนทำให้เราไม่ต้อง กู้ ห นี้ ยืมสินคนจนแค่ขยันหาก็ร ว ยได้ บางคนร ว ยแล้วลืมตัวไม่รู้ว่าพื้นฐานตัวเองเคยเป็น แบบไหนอย่ าลืมนะว่าร ว ยได้ก็ต้องจนได้เหมือนกันไม่มีใครโชคดีตลอ ดไป
วัน นี้ขอบอ กต่อโพสต์เ ตื อ นสติ ร ว ยแล้วอย่ าทะนงและลืมตัว ชีวิตมีขึ้น มีลงอย่ าดูถูกใคร บทเรียนชีวิตจากเรื่องจริงที่เ ตื อ นใจเราว่าร ว ยแล้วอย่ าทะนงและลืมตัวลำบากตอนแก่น่า อนาถใจที่สุด มีอ ดีตเจ้าของที่ดิน มากกว่า 500 ไร่ท่านหนึ่งเล่าให้ฟังว่าเมื่อก่อนผมมีที่ดิน 500 ไร่รวมๆ กันทุกเขตของกรุงเทพ และเมืองใหญ่ ๆ ทั่วประเทศ
ต อ นนั้นเมื่อ 30 ปีที่แล้วผมพกเ งิ นในกระเป๋ากินเหล้าครั้งละแสน ทำมาค้าข า ยไม้ได้เ งิ นดี จริงๆ ลูกๆผมส่งเรียนเมืองนอ กหมดไม่ต้องทำงานเรียนอย่ างเดียว เมียผมชอบเล่นหุ้นๆ ก็ ขึ้นเอา ๆ เรามีเ งิ นสดหล า ยร้อยล้าน มีญาติผมคนหนึ่งเดือ ดร้อน มายืมเ งิ นผม ผมด่าเขาซะ ไม่มีชิ้นดีแต่ก็ให้เ งิ นไปนะแสนนึงแล้วบอ กเขาว่าไม่ต้องมาหากูอีกนะ กูให้ทาน เขารับเ งิ น
พร้อมน้ำต า ตอนนั้นผมไม่รู้หรอ กว่าเขาจะรู้สึกยังไง ปี ต้มยำกุ้งผมไม่สะดุ้ง แต่ปีน้ำท่วมน้ำพัดทุกอย่ างไปจากชีวิตผมจริงๆ เมื่อผมคิดการใหญ่ ตั้งโรงงานอะไหล่ที่อยุธย าไม่ได้ทำไม้แล้ว รถผม 19 คัน บ้านอีก 5 หลัง ที่ดินทั้งหมด และเ งิ นสดที่เคยมีแฟนผมเล่นหุ้นเจ๊งไปสี่ร้อยกว่าล้าน ลูกๆ ทำธุรกิจก็หมดตัวย่อยยับ ภายใน 2 ปีสิ่งที่ผมมีมันห า ยไปเหลือไว้เพียงห นี้สินสองร้อยกว่าล้าน
ปั จ จุบันผมคือคนหมดตัว เช่าห้องแถวอยู่พอได้ข า ยก๋วยเตี๋ยวประทังชีวิตรอความ จากไป ไปวัน ๆ เมียผมก็ไม่มีกระจิตกระใจทำอะไรลูก ๆ ผมไม่เคยเห็นหน้า ตอนนี้ผมอายุ 76 ผม ต้อ งยกหม้อก๋วยเตี๋ยว ล้างจาน ทุกวันนี้ผมปลงได้แล้วนะ ผมมาลำบากตอนแก่เ งิ นค่าเช่า ห้ อ ง นี้ผมไปยืมกับคนที่ผมเคยด่าเขา แล้วให้เขาไปแสนนึง ลูกเขายื่นเ งิ นให้ผมแสนห้า
แล้วบอ กผมว่า พ่อผมบากหน้าไปยืมเ งิ นคุณลุง เ พ ร า ะตอนนั้นผมเข้าโรงพย าบาลผ่ า ตัดสมองพ่อนั่ง ร้องไห้ คุณลุงด่าแล้วโยนเ งิ นให้เหมือนหมาลุงบอ กว่าจะตีพ่อ พ่อก็ยอมเ พ ร า ะชีวิตลูก มี ค่ามากกว่าสิ่งใด ต่อให้ ร่างกายและจิตใจพ่อก็ยอม ถ้ามีเ งิ นจะให้คืนคุณลุง แสนนี้ผม คืนห้าหมื่นคือ ด อ กเบี้ย เราไม่มีห นี้บุญคุณกัน แต่ถ้าคุณลุงลำบากคุณลุงมายืมกับผม ๆ
จะให้กู้ ผมจะไม่ด่าคุณลุงเหมือนที่คุณลุงด่าพ่อ ผ ม จริ ง ๆ ถ้าไม่มีเ งิ นคุณลุงผมคง จากไป แล้ว แต่ถ้าพ่อผมไม่อ ดทนเพื่อแลกชีวิตผม ผมก็จากไป ผมทำต ามที่พ่อบอ กแล้ว ลูกพ่อ ดูแลพ่อ ส่วนลูกคุณลุงผมไม่รู้ ก ร ร มของ ใ ค ร ข อ ง มั นผมเดินร้องไห้มาถึงบ้านเอาเ งิ นจ่ายค่าเช่าห้องแถว ลงทุน มีเ งิ นเก็บไว้ 30,000 บ า ท และผมเข้าใจความรู้สึกของคำว่า
ก ร รมนั้นต ามสนอง หลานไม่ได้ ด่าผม แต่หลานพูดความจริง เพียงแต่ผมรับความจริง ไม่ได้แต่ตอนนี้ผมมีความสุขดีนะ พระ แม่ชี ขอทาน มากินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านผม ผมไม่คิด เ งิ น ตอนผมมีเยอะๆ ผมเบื่อคนบอ กบุญ ผมหลอ กเขาว่านับถือคริสต์ ผมไม่เคยทำบุญ ผมเที่ยว ผมกิน ผมมี ผู้หญิงตอนนี้ผมหมดตัวมีห นี้สิน สิ้นเพื่อน ไร้ลูก ผมถึงได้ฟังธรรมะเข้าวัดเป็นรู้จักทาน
อีก หน่อยก็คงจากไปผมห่วงแค่เมียผม ผมภาวนาให้เมียผม จากไป ก่อนผม เ พ ร า ะ ถ้าผมไปก่อนเมียผม ผมจะจากไปต าไม่หลับ ไม่ต้องถามว่าร้านอยู่แถวไหนเ พ ร า ะจะไม่บอ ก เก็บเรื่องราว มาให้อ่ า นคนอ่ า นจบได้กำไร คนขี้เกียจอ่ า นก็คงพลาดโอกาส กำลังใจจากคุณต า ที่ ใ ห้มา ไม่มีคำว่าอ ด จากไป สำหรับคนขยันไม่มีการปลงตกถ้าไม่เคยสูงสุดแล้วมา ต่ำสุด เรื่องนี้สอนใจได้ดีเหลือเกินถือว่าเป็นการสอนใจสำหรับใครหล า ยๆคนที่ทะนง ตนและลืมตัว ใช้เพื่อเ ตื อ นใจตัวเองนะครับ
ที่มา kha-yam
