ผู้คนต่างให้ความรู้สึกผูกพันกับสิ่งต่างๆ ที่เราได้พบเจอ ทั้งสถานที่ สิ่งของ และผู้คน โดยเฉพาะบุคคลที่เราใกล้ชิดมาตั้งแต่เกิด คนที่เราเห็นเขามาตั้งแต่จำความได้ คนที่เราเรียกว่า แม่ และความรักของแม่ที่มีให้เรา ก็ยิ่งใหญ่จนหาอะไรเปรียบได้ย าก
1. ตอนหัดเดินก็กลัวลูกจะหกล้ม คอยปกป้องดูแลทุกอ ย่ างตลอ ด
เรียกได้ว่าเป็นห่วงทุกเสี้ยววินาที เมื่อเริ่มพูดได้ เรียก พ่อแม่ ได้ แค่ได้ยินคำง่ายๆ แค่นี้ คนเป็นพ่อแม่ก็สุขใจอ ย่ างบอ กไม่ถูก
2. ตอนที่ลูกยังเล็ก ก็ส่งเสียเลี้ยงดู
ให้เล่าเรียนสูงๆ ให้มีชีวิตที่ดีกว่าพ่อแม่ เพื่อที่ลูกจะได้มีงานดีๆ ทำ ไม่ต้องมาลำบากเหมือนพ่อแม่ เหนื่อยแค่ไหนก็ทนได้ เพื่ออนาคตของลูกเพียงเท่านั้น
3. เวลาป่ ว ย ก็สงส า รลูก จนอย ากจะเป็นแทน
เวลาที่ต้องเห็นลูกไม่สบายตัว เพราะอย ากจะให้ลูกมีร่างกายที่แข็งแรง ไม่ต้องทรมาน กับการเ จ็ บป่ ว ย ต้องคอยไปขอพรกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ให้ปกป้องคุ้มครองให้ลูกห า ยดี
4. คอยลำบากอุ้มท้องหนักอยู่ถึง 9 เดือน
ไม่ใช่เรื่องง่ายที่ใครสักคน จะยอมเสียสละจากสาวสวย ให้กล า ยมาเป็นผู้หญิงท้องโต แถมยังต้องท้องล า ย แต่คำว่าแม่เสียสละได้ทุกอ ย่ าง เพื่อให้ลูกได้เกิดมา
5. ความจริงใจของพ่อแม่ เป็นสิ่งที่หาได้ย ากจากคนอื่น
เพราะไม่ว่าจะเหนื่อยย าก ลำบากแค่ไหน ก็ยอมได้หมดเพื่อลูก คอยตื่นแต่เช้า กินนอนทีหลัง ดูลูกได้กินอิ่มนอนหลับเสียก่อน หาเ งิ น มาให้ลูกใช้ได้มากที่สุด
6. เมื่อถึงเวลาที่ลูกต้องออ กจากบ้าน
พ่อแม่ก็ภาวนาขอให้ลูกเดินทางปลอ ดภั ย เวลาที่ลูกต้องไปอยู่ไกลบ้าน ก็คอยไถ่ถามลูกตลอ ดเวลา ต่างคิดไปว่าลูกจะอยู่ได้ไหม จะกินอิ่มดีไหม เวลาไม่ได้ข่าวจากลูกนานๆ ก็คอยแต่เป็นกังวลจนนอนไม่หลับ
7. ถึงแม้ว่าลูกจะโตขึ้น มีครอบครัว
หรือไม่ว่าจะอายุเท่าไหร่ก็ต าม ก็ยังคงเป็นเด็กน้อยในสายต าของคนเป็นพ่อแม่เสมอ ที่คอยเป็นห่วงเป็นใย
8. ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า ข้าวของเครื่องใช้
ก็หามาให้ไม่ได้ข า ด ไม่ให้น้อยหน้าใครๆ ทุกครั้งที่ต้องคอยตีสั่งสอน ในใจก็รู้สึกเ จ็ บแทนลูก พลางน้ำต าไหลไปด้วย
9. พอถึงเวลาที่พ่อแม่อายุมากขึ้น
เ จ็ บไข้ง่ายขึ้น พ่อแม่ไม่ได้ต้องการอะไรมากมาย ขอเพียงแค่ได้เห็นลูกใช้ชีวิตต่อไปเองได้ ถึงแม้ว่าวันหนึ่ง จะไม่มีท่านคอยดูแล แค่นี้พ่อแม่ก็สบายใจแล้ว เมื่อถึงเวลา ในวัยที่ผ่านอะไรมามากมาย ได้เรียนรู้สิ่งต่างๆ มากขึ้น เราจะเข้าใจดีกับคำที่ว่า บ้านไม่ใช่สถานที่ แต่เป็นผู้คน เราจะอยู่ที่แห่งใดบนโลกก็ได้ ขอแค่มีคนที่เรารู้สึกว่า อยู่แล้วอบอุ่น อยู่แล้วสบายใจ
ไม่ว่าที่ไหนก็เป็นบ้านได้ทั้งนั้น ตอนท่านยังมีชีวิตอยู่ จงดูแลท่านให้ดีที่สุด ในตอนที่ยังมีโอกาสได้ดูแล เพราะเมื่อท่านจากไปแล้ว ต่อให้อย ากจะดูแลแค่ไหน ก็ทำไม่ได้ เพราะท่านไม่สามารถรับรู้ สิ่งที่เราทำให้ได้อีกต่อไปแล้ว จงจำไว้ว่า แม่รักลูก และจะรักลูกตลอ ดไป นี่คือความจริง ที่ไม่อาจมีสิ่งใดเปลี่ยนแปลงได้ ไม่ว่ากาลเวลา จะผันเปลี่ยนไปนานสักเพียงใด ลูกเป็นที่รักและเป็นที่ต้องการของแม่เสมอ
ที่มา b i t c o r e t e c h profession-j55
