ใครๆก็อย ากเป็นคน มีเ งิ นกินเ งิ นใช้ มีเ งิ นเก็บกันทั้งนั้น แต่การใช้ชีวิตของแต่ละคนนั้นต่างกัน บางคนประหยัดก็จะมีเก็บบ้าง แต่บางคนฟุ่มเฟือยอวดร ว ยไปวันๆก็คงมีแต่ห นี้ สำหรับคนที่อย ากมีเ งิ นเก็บ อย ากมีบ้าน มีรถเป็นของตัวเองสักที ทำงาน มาหล า ยปีแต่ยังไม่มีอะไรเลย
วันนี้เราจะพามาดูการเก็บเ งิ นของชาวพม่า ที่สามารถซื้ อบ้านซื้ อรถได้ในไม่กี่ปี เขาทำอ ย่ างไร เขามีแนวคิดยังไงเกี่ยวกับการเ งิ น แล้วเราจะสามารถนำมาปรับใช้ได้หรือเปล่า ถ้าพร้อมแล้วไปดูกันเลย
นิสัยคนพม่า คือ อ ดทนเพื่อความฝัน
เปีย เปียง โซ คนงานก่อสร้างเล่าว่า เขามาทำงานใช้ห นี้ให้พ่อแม่ เ พ ร า ะเป็นห นี้เยอะมาก อยู่บ้านเกิดหาเ งิ นได้น้อย บางวันก็ไม่มีงานให้ทำ โส่ย ลูกจ้างร้านเช่าแผ่นซีดีเล่าว่า เขามาทำงานที่นี่ เนื่องจากร า ยได้ดีกว่าที่บ้านเกิด หาเ งิ นส่งลูกเรียน มหาวิทย าลัย กำลังเรียนเภสัชฯ อยู่
นิยิม่วน แม่บ้านชาวพม่าเล่าว่า เธออย ากเก็บเ งิ นก้อนหนึ่ง ไว้ซื้ อที่ดิน เปิดร้าน มินิมาร์ทเล็กๆ เห็นเซเว่นในบ้านเราไปได้ดี เลยอย ากทำแบบนี้ที่บ้านเกิด เธอบอ กว่าในอนาคตเมื่อทุกประเทศเชื่อมต่อถึงกัน มากขึ้น บ้านเกิดของเธอจะเจริญขึ้นด้วย การมีกิจการเป็นของตัวเองคือความฝันของเธอ
เย เมียว ซอ คนงานก่อสร้างเล่าว่า เขาอย ากหาเ งิ นให้มากขึ้น เอาไว้ลงทุ นทำธุรกิจ เนื่องจากตอนนี้ที่บ้านเกิด ธุรกิจกำลังขย ายและเติบโต ใครมีทุ นเยอะกว่า ก็มีโอกาสมากกว่า เห็นได้ชัดว่าพวกเขา ต่างก็อย ากมีชีวิตที่ดีขึ้น สิ่งสำคัญคือ เป้าห ม า ยและความฝันที่ชัดเจน เป็นพลังอันแ ร งกล้า ที่ผลักดันให้พวกเขาข้ามน้ำข้ามทะเลมาทำงานต่างถิ่น
ทั้งที่ไม่รู้ว่าจะเจออะไรบ้าง แต่สิ่งหนึ่งที่พวกเขาเชื่อก็คือ จะต้องมีชีวิตที่ดีขึ้นอ ย่ างแน่นอน จึงเริ่มต้นออ กเดินทาง ห่างจากบ้านเกิดเมืองนอน มาต ามหาหนทางที่จะ ทำให้ความฝันนั้นสำเร็จ ด้วยการหางานทำในเมืองไทย อ ดทนเหนื่อยย าก ทำงานหนักแค่ไหนก็ยอม เ พ ร า ะที่บ้านเกิดลำบากกว่านี้ อยู่เมืองไทยหาเ งิ นง่ายกว่าเยอะ
อ ย่ าเพิ่งมองว่า เขามาแย่งงานเรา แต่ให้มองว่า ถ้าไม่มีเขาเราจะลำบาก ตัวอ ย่ างก็มีให้เห็นทั่วไป เช่นตอนที่แ ร งงานเพื่อนบ้านกลับประเทศ ทำให้เจ้าของสวนผลไม้เดือ ดร้อน มาก เนื่องจากไม่มีคนงานเก็บผลไม้ หรือแม้แต่เจ้าของเรือประมง ก็ข า ดคนงานเช่นกัน เ พ ร า ะคนไทยมองว่างานพวกนี้ได้ค่าจ้างไม่คุ้มเหนื่อย เลยไม่ค่อยนิยมทำกัน
แนวคิดการเก็บเ งิ นของชาวพม่า
เก็บเ งิ นเป็นสิ่งของ เ งิ นไม่ห า ยเป้าห ม า ยอยู่ครบ การมีเ งิ นเก็บมาก บางครั้งก็ทำให้จิตใจลดเลี้ยว สุรุ่ยสุร่าย สู้เก็บเป็นของใช้ยังดีซะกว่า แต่จะดีที่สุดถ้าทยอยซื้ อ ในเวลาที่เหมาะสม ของบางชิ้นจึงซื้ อเก็บไว้สองปี กว่าจะได้หอบหิ้วกลับบ้านเกิด แนวคิดนี้นำมาปรับใช้ได้ คือ เราไม่ควรพกเ งิ นสดในมือมากเกินไป ควรเก็บเ งิ นสดไว้บางส่วน แล้วที่เหลือก็เก็บในรูปแบบอื่น ที่มีสภาพใกล้เคียงเ งิ นสด และความเสี่ยงต่ำ เช่น ฝากออมท รั พ ย์ดอ กเบี้ยสูง กองทุ นรวม หรือทอง เป็นต้น เมื่อเ งิ นสดในมือของเราน้อยลง เราก็จะใช้จ่ายน้อยลงเช่นกัน
คนพม่าไม่ค่อยใช้เ งิ นซื้ อความสุข
สำหรับคนพม่าแล้ว วิธีอวดร ว ยของเขา อาจไม่ใช่การเที่ยวหรู เที่ยวบ่อย กินของแพง ใช้ของดี หากแต่เป็นการมีธุรกิจเล็กใหญ่เป็นของตนเอง สิ่งเหล่านี้ต่างหาก คือ การอวดร ว ยของพวกเขา ฉะนั้น เราจะสังเกตเห็นว่า คนพม่าไม่ซื้ อของฟุ่มเฟือยเท่าไหร่ ไม่เที่ยวเท่าไหร่ เน้นหาตังค์ อ ดทนทำงานหนัก เพื่อซื้ อแต่ของที่มีมูลค่า
วิธีส่งเ งิ นจากไทย กลับไปประเทศตัวเอง
การส่งเ งิ นโดยผ่านนายหน้า เป็นวิธีที่ได้รับความนิยม เนื่องจากสามารถส่งถึงมือพ่อแม่ หรือญาติพี่น้องที่บ้านได้ โดยไม่ต้องเดินทางไปธนาคารเอง และในยุคปัจจุบัน เทคโนโลยีโมบายแบงก์กิ้ง มีประสิทธิภาพมากในการส่งเ งิ นกลับไปยังบ้านเกิด เป็นอีกช่องทางที่ได้รับความนิยม อีกเรื่องที่น่าสนใจก็คือ พวกเขามีความกตัญญู และมีความรับผิ ดชอบ เ พ ร า ะส่งเ งิ นกลับไปให้คนในครอบครัวที่อาศัยอยู่ในพม่า เพื่อให้มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น
ที่มา Parinyacheewit aanplearn
