แนวคิดที่ว่า มีลูกเพื่อหวังจะให้มาเลี้ยงดูในย ามแก่นั้น เป็นแนวคิดของคนสมัยก่อน ซึ่งผู้ใหญ่หล า ยๆ คน มักจะมีแนวคิดแบบนี้จริงๆ แต่ว่าหากจะมองในความเป็นจริงแล้วมันเป็นอ ย่ างไร ในยุคสังคมปัจจุบันจะใช้ความคิดแบบนี้ได้อยู่ไหม มีลูกเพื่อที่ว่า จะได้มีคนเลี้ยงดูเราตอนอายุมากขึ้น
ซึ่งมันจะแปลได้อีกทางว่าหากลูกไม่ยอมเลี้ยงดูคืออ กตัญญูอ ย่ างนั้นหรือ หรือว่าในความเป็นจริงนี่คือความรักที่หวังผล เป็นความเห็นแก่ตัวของคนเป็นพ่อแม่ เชื่อว่าคงมีหล า ยคนเคยได้ยินคนพูดกันว่า หากมีลูกแก่ตัวมาจะได้มีคนเลี้ยง และอีกคำพูดหนึ่งคือ ถ้าหากไม่มีลูก
แก่มาใครจะเลี้ยง ซึ่งความคิดแบบนี้ถูกส่งต่อสืบทอ ดกัน มาตั้งแต่โบราณกันเลยทีเดียว หล า ยๆ คนก็ยังคิดแบบนี้กันอยู่เ สี ยด้วย แต่ว่าก็ยังมีคนแก่ที่ปรับตัวอยู่กับครอบครัวไม่ได้ แล้วคุณล่ะคิดกับเรื่องนี้อ ย่ างไร เอาล่ะไม่ต้องตอบเราแต่คุณลองมาดูและให้คำตอบตัวเอง
ซึ่งเรื่องนี้จะช่วยสอนใจได้ไม่น้อยเลย เรื่องมีอยู่ว่ามีคุณแม่คนหนึ่งที่สามีของเธอเ สี ยไปนานแล้ว เธอทำงานคนเดียว โดยสอนหนังสือหาเ งิ น มาเลี้ยงครอบครัวเลี้ยงลูกชายจนเติบโตมา และเ ด็ กชายก็เป็นคนว่าง่าย เชื่อฟังแม่ตั้งแต่เ ด็ กๆ เลย พอลูกโตก็ส่งไปเรียนต่ออเมริกา หลังจากเรียนจบ
เขาก็อยู่ทำงานที่นั่นต่อ ซื้อบ้าน แต่งงาน มีลูก 1 คน สร้างครอบครัวอบอุ่นและมีความสุข แล้วแม่เขาก็ตัดสินใจย้ายไปอยู่กับลูก และลูกสะใภ้และหลาน ที่อเมริกา ในช่วงวัยหลังเกษียณ ชีวิตบั้นปล า ย ก็มีความสุขดี ซึ่ง 3 เดือนก่อนที่จะเกษียณนั้น ก็รีบเขียนจดห ม า ยบอ กกับลูกชาย
ซึ่งบอ กถึงความปรารถนากับลูกชายว่ามีลูกเอาไว้เลี้ยงย ามแก่คิดถึงสายต าของญาติพี่น้อง เพื่อนๆ เพียงแค่คิดถึงภาพเหล่านั้นว่าทุกคนจะอิจฉาเธอ เธอก็มีความสุข จากนั้นส่งไปก็รอจดห ม า ยตอบกลับจากลูกชาย ซึ่งเธอก็จัดการเรื่องบ้าน งานต่างๆ เรียบร้อย
และในคืนสุดท้ายก่อนที่เธอเกษียณนั้น จดห ม า ยจากลูกชาย ณ แดนไกลก็มาถึง พอเปิดออ กมาดูก็เห็นเป็น เช็คมูลค่า 3 หมื่นเหรียญดอลล่าห์ เธอก็แปลกใจมากๆ เพราะลูกชายไม่เคยส่งเ งิ น ให้เธอเลย แล้วจากนั้นก็ได้เปิด อ่ า นจดห ม า ยที่มีใจความว่า แม่ครับ เราได้คุยกันแล้วและได้ข้ อสรุปว่า
พวกเราไม่ยินดีให้แม่มาอยู่ด้วยที่อเมริกา ถ้าแม่คิดว่าแม่มีบุญคุณที่เลี้ยงดูผม คำนวณต ามราคาตลาดก็ประมาณ 20,000 กว่าเหรียญ ผมก็เลยเพิ่มให้นิดหน่อยแล้วส่งเช็คให้ 30,000 เหรียญมาให้แม่นะครับ หวังว่าต่อไปนี้แม่ จะไม่เขียนจดห ม า ยหาผมอีก
หลังจากอ่ านจดห ม า ยจบก็น้ำต าไหลเลย รู้สึกเหมือนต้องเป็นม่ายตลอ ดชีวิต และเธอก็ตัดสินใจศึกษาพระพุทธศาสนา หลังจากนั้นเธอก็คิดได้ว่าเธอใช้เ งิ น 3 หมื่นเหรียญ ไปเที่ยวรอบโลกจะได้เห็นอะไรใหม่ๆ แล้วจากนั้นเธอก็เขียนจดห ม า ย 1 ฉบับหาลูกชาย
ใจความในจดห ม า ยเขียนว่า ลูกรัก ลูกไม่อย ากให้แม่เขียนจดห ม า ยมาอีกก็ให้คิดเถอะว่าจดห ม า ยฉบับนี้ เป็นข้ อความเพิ่มเติมจากฉบับที่แล้วนะ แม่ได้รับเช็คแล้วและใช้เ งิ นนั้นเดินทางเที่ยวรอบโลก ระหว่างเดินทางท่องเที่ยวอยู่นั้น อยู่ๆ แม่ก็รู้สึกว่าแม่ควรขอบใจลูก ขอบใจ ที่ทำให้แม่ได้เห็นอะไรหล า ยๆ อ ย่ าง
แม่ได้ปล่อยวาง ทำให้แม่ได้เห็นว่าความสัมพันธ์ในครอบครัว เพื่อน คนรัก ไม่มีรากหยั่งลึก เปลี่ยนแปลงได้ตลอ ด ถ้าวันนี้แม่ยังคิดไม่ตก ยังยึดติด ยังทุ ก ข์ แม่คงต ายจากไปแล้ว จากการปฏิเสธของลูก แม่ได้พิจารณาสิ่งที่ลูกทำกับแม่ ทำให้แม่ได้เห็นว่าคนเรา ถ้ามีวาสนาก็ได้เจอ หมดวาสนาก็ต้องจากการ
ทุกอ ย่ างไม่เที่ยงแท้ ทำให้แม่เรียนรู้ที่จะสงบ มองทุกอ ย่ างในเชิงบวก แม่ไม่มีลูกแล้ว ไม่มีอะไรต้องเป็นห่วง ฉะนั้น แม่ถึงสามารถอยู่ได้โดยไม่มีมัน พ่อแม่ที่น่าสงสาร คนเป็นพ่อแม่อย ากมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้กับลูก แต่สุดท้ายแล้ว สิ่งที่ได้รับกลับมามันไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุด มีคนกล่าวเอาไว้ว่า บ้านของพ่อแม่คือบ้านของลูกตลอ ดเวลา
บ้านของลูก ไม่เคยเป็นบ้านของพ่อแม่หรอ ก การให้กำเนิดลูก เป็นงานที่ต้องทำ การเลี้ยงดูเป็นภาระหน้าที่ การพึ่งพาลูกเป็นความเข้าใจผิ ด ช่างเป็นเรื่องราวที่ไม่ค่อยน่าฟังเท่าไหร่แต่จะไม่ฟังก็ไม่ได้ แม้ว่าไม่ใช่ลูกทุกคนจะเป็นเหมือนลูกชายในเรื่องนี้ ที่ไม่มีหัวใจ แต่คนเป็นพ่อแม่ไม่ควรคิดว่าแก่แล้วจะต้องพึ่งพาลูกๆ
หากจะพูดกันต ามตรง แก่แล้วก็ต้องดูแลตัวเอง เมื่อลูกกตัญญูต่อคุณ แสดงว่าคุณมีบุญมาก หากลูกไม่กตัญญูพอ พ่อแม่ก็ทำอะไรไม่ได้ วิธีที่ดีที่สุดคือ การวางแผนชีวิตตนเอง พึ่งพาตนเองให้ได้ จากมุมมองของสังคม การมีลูกจะได้มีเลี้ยงตนตอนแก่ เป็นความปรารถนาของใจ แต่ในปัจจุบันนี้อะไรหล า ยอ ย่ าง มันเปลี่ยนไป
และยุคนี้ไม่เหมาะที่จะคิดว่า มีลูกเอาไว้เลี้ยงตอนแก่อีกด้วย หวังว่าเรื่องนี้จะช่วยเตือนสติใครหล า ยๆ คน การไปวางความคาดหวังไว้กับลูกนั้น ไม่ใช่สิ่งที่ควรทำเลย ขนาดคุณยังชอบที่จะเลือ กทางเดินให้กับตัวเอง แล้วลูกคุณเขาจะไม่อย ากทำบ้างหรือ หากคาดหวังมีลูกเอาไว้เลี้ยงตอนแก่นั้น มันผิ ด และเห็นแก่ตัวตั้งแต่คิดแล้ว เขาควรจะมีชีวิตที่เขาเลือ กเอง ในขณะเดียวกัน คุณก็เลือ กที่จะใช้ชีวิตในแบบของตัวเองได้เหมือนกัน
ที่มา dhammasawatdee
